پوشش‌دهی فلزات در محیط پلاسمای الکترولیت اخیراً مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. به مجموع روش‌هایی که پوشش‌دهی در آن‌ها بر اساس ایجاد پلاسما در محیط مایع (حمام الکترولیت) انجام می‌شود PED (Plasma Electrolytic Deposition: رسوب‌دهی در پلاسمای الکترولیتی) گفته می‌‌شود. اجزای اصلی سیستم منبع تغذیهٔ پلاسما (ولتاژ بالا) و حمام الکترولیت است. قطعهٔ کار و مخزن الکترولیت نیز قطب‌های سیستم الکترولیز هستند.

پوشش‌های PED به دو قسمت اصلی PEO (Plasma Electrolytic Oxidation) و PES (Plasma Electrolytic Saturation) تقسیم می‌شود.

این روش شامل روش‌هایی مانند کربن‌دهی، نیتروژن‌دهی، و بوردهی فولاد در محیط پلاسمای الکترولیتی است.

از میان پوشش‌های پلاسمای الکترولیت، پوشش‌های PEO بیش از پوشش‌های دیگر صنعتی شده‌اند. در این روش، لایهٔ اکسید روی فلزات غیرآهنی مانند آلومینیوم، منیزیم، تیتانیوم، زیرکونیم، و … به‌منظور افزایش مقاومت به سایش، افزایش مقاومت به خوردگی، و … ایجاد می‌شود. در مقایسه با اکسیداسیون در حمام بدون حضور پلاسما (آندایزینگ)، که از دیرباز در صنعت استفاده شده‌اند، پوشش‌های ایجادشده به روش اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی دارای مزایایی مانند سختی بالاتر (2 تا 4 برابر سخت‌تر از پوشش‌های هارد آندایزینگ)، مقاومت به سایش بیشتر، چسبندگی بالاتر در کرنش‌های مکانیکی و سیکل‌های حرارتی، و … هستند.

شرکت پلاسماپژوه پارس تولیدکنندهٔ سیستم‌های پلاسمای الکترولیت شامل منبع تغذیهٔ پلاسما (با توان‌های مختلف) و حمام الکترولیت است. منابع تغذیهٔ پلاسمای ساخته‌شده در شرکت از نوع جریان مستقیم پالسی‌شدهٔ دوجهته(Bipolar Pulsed DC Power Supply)  بوده و تمام مشخصات پالس در آن‌ها مانند فرکانس (Frequency)، چرخهٔ کار (Duty Cycle)، تعداد پالس‌های مثبت و منفی، و … قابلِ‌کنترل است.